Voor vrouwen die meer willen zijn dan alleen moeder
Je werkt thuis en bent naast collega ook meteen moeder, huishoudelijke hulp, partner van, vriendin en je eigen kindercoach.
Het gaat je eigenlijk allemaal iets boven je pet en de verantwoordelijkheid die je voor iedereen voelt is bijna niet meer te dragen. Je bent moe, hebt geen puf meer om gezellig te doen, neemt je voor om vriendelijk tegen je kids te doen maar valt toch weer uit.
Het lontje is kort en jouw energie is nu echt bijna op.
Herken je dit van jezelf?
Of misschien dit ook wel
Met klotsende oksels werk je, elke minuut die je vrij hebt van je kids, je mail even bij. Was dit wat je voor ogen had toen je mooie plannen had om aan een gezin te beginnen? Hou je dit nog een poos vol?
Ben je op je werk zoveel met thuis bezig dat het werk niet af komt en heb je het idee dat je niet meer capabel genoeg bent voor dit werk?
Merk je dat je verlangt naar groei maar dat je je hebt neergelegd bij de situatie zoals deze nu is en laat je het daar maar gewoon even bij zitten?
Je wilt een lieve zorgzame moeder zijn voor je kinderen maar ze halen het bloed onder je nagels vandaan, je weet niet meer hoe je die liefde makkelijk kunt blijven geven.
Je bent zoekende naar je eigen plekje in het gezin. Je kinderen nemen zoveel ruimte in dat je zelf niet meer je grenzen kunt stellen.
Het gedrag dat je kinderen soms laten zien is niet wat je van ze verwacht. Je raakt er van in de stress en wilt het zo snel mogelijk veranderen maar hoe?
HOE GA JE VERDER?
Als je het komende jaar door blijft gaan zoals je nu bezig bent, waar sta je dan?
MAAR MISSCHIEN WIL JE HEEL GRAAG
Magazine voor moeders
- Wil jij weleens wat meer bij jezelf als moeder staan?
- Heb je behoefte aan eigen tijd?
- Ben je klaar met alle ballen hooghouden?
- Wil je je tijd wat beter in kunnen delen?
OVER MIJ
Ik ben Anne-Maartje Blok en moeder van vier kinderen. De afgelopen jaren heeft het moederschap mij op vele vlakke uitgedaagd, maar ik heb er vooral heel veel van en over geleerd.
Moeder zijn is een uitdaging die wij als vrouwen aangaan zonder dat we daarvoor geleerd hebben. Een kindje wordt in je schoot geworpen, er word de eerste jaren nog wat begeleiding geboden maar daarna is het vooral aan jou.
Maar hoe dan? Wat zijn juiste beslissingen? Waar doe ik goed aan en waar kan ik beter afscheid van nemen?
